Κι ήρθε ξανά εκείνη η ώρα κι εγω πρέπει ν' αντέξω ξανά.. Πρέπει να καταλαβαίνω τους ανθρώπους ....Πρέπει Κι η καρδιά μόλις πάει να πετάξει πέφτει κάτω στο χώμα και σέρνεται. Θυμήθηκα εκείνο που 'χες πει πως η ευτυχία είναι κάτι που το χάνουμε για να το κερδίσουμε πάλι... Φτάσε στον πάτο κι έπειτα πέτα ξανά στον ουρανό.
Πόσο ακόμα πάτο δε μου είπες. Έζησα μαζί σου ένα ξημέρωμα...Μια πανσέληνο ,μια μεγάλη βόλτα στα κάστρα, μερικές μυρωδιές, λίγες αγκαλιές...ένα τριαντάφυλλο...κι ένα ηλιοβασίλεμα. Σαν τις ταινίες. Πριν το ξημέρωμα, πριν το ηλιοβασίλεμα.. Κι ύστερα τέλος....τέλος..
Μέχρι την επόμενη φορά...Που θα έρθεις ξανά στο ταξίδι της ψυχής..του νου...