ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

Πατέρας...Λέξη ιερή ....Πάντα όπως λένε ...οι κόρες έχουν αδυναμία στον πατέρα τους....Εγώ φυσικά δεν θα ήμουν η εξαίρεση.....Πάντα στα μάτια μου ήταν δυνατός και  αγέραστος...πάντα το στήριγμά μου...Όλη  η οικογένειά μου ξέρει την αδυναμία του προς εμένα...Αδυνατώ να τον βλέπω άρρωστο...Είχα φτιάξει την εικόνα του άτρωτου στο μυαλό μου....Όλα  που είμαι , όλα που δεν είμαι...όλα που θα ήθελες και όλα που ήθελες να είμαι, τα γράφω σε μια αράδα ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ! σ'αγαπώ!!!!!!!! Πάντα θα σ'αγαπώ!Να προσέχεις, γιατί σε χρειάζομαι!

ΩΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΥΛΟΓΗΣ

Απορώ πολλές φορές με εμένα...Ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα κοινωνική, αλλά πάντα η ψυχή της παρέας...Πως συμβαδίζουν αυτά τα δύο, ποτέ δεν το κατάλαβα...Πάντα έγραφα αυτά που ένιωθα, αλλά τα έγραφα " χύμα" .....Σε σχολικά τετράδια και βιβλία, σε χαρτάκια, σε περιοδικά...Ποτέ οργανωμένα και με τάξη....Νιώθω ότι έχει χαθεί αυτό που είχα....Προσπαθώ και παλεύω μέσα στα προβλήματα της καθημερινότητας πλέον να αποδείξω ότι γεννιέσαι με κάποια πράγματα και όχι " γίνεσαι"....  Χαίρομαι που έμεινα η ίδια ρομαντική και ευαίσθητη Δέσποινα της εφηβείας μου...Αυτό το κράτησα και θα το κρατήσω όσο σκληρή και αν με κάνει η ίδια η ζωή και τα χρόνια που περνούν....Θα μείνω η ίδια ευαίσθητη και κλειστή Δέσποινα....Δε θέλω να αλλάξω...Και ευχαριστώ μέρα νύχτα το Θεό που με αξίωσε να γίνω μάνα...το μέγιστο δώρο που μπορεί να έχει ο άνθρωπος..............