Εδώ ξανά απόψε πάλι, χωρίς να το είχα πρόθεση...Μέσα σε σκέψεις μου ήρθε η έμπνευση..Έτσι κι αλλιώς, δεν έρχεται με παραγγελία η διάθεση να γράφω....Το σημερινό χρώμα μου?Κάτι μεταξύ μωβ και  μαύρου...Μου αρέσει το μαύρο....μου βγάζει ένα μυστήριο ....Με ξετρελαίνει το μωβ....Μου είναι αδιανόητο να αντιγράφω κείμενα και δουλειές άλλων, είναι φορές που "πατάω" σε μια λέξη που διάβασα κάπου, αλλά μέχρι εκεί..Προτιμώ στην παραμικρή πρόταση που συντάσσω να έχω δώσει τη δική μου πινελιά, χωρίς να σκέφτομαι αν θα αρέσει ή οχι...Το να μπορείς και να σου έρχεται η ανάγκη να αποτυπώνεις με λέξεις ότι σκέφτεσαι, είναι θείο δώρο...Και όσο πιο καλή είναι η αποτύπωση και δημιουργείς εικόνες διαβάζοντάς τα, ακόμα καλύτερα...Δεν είμαι καλή "ζωγράφος" να φτιάχνω ωραίες εικόνες, αλλά διαβάζοντας ξανά τα γραφόμενά μου, μου βγάζουν ακριβώς αυτό που ήθελα να αποτυπώσω τη συγκεκριμένη στιγμή...Γιατί για στιγμές πρόκειται...Λατρεύω αυτές τις στιγμές που είναι τόσο έντονες και με κάνουν να βρεθώ εδώ και να γράψω στο δικό μου ταξίδι ψυχής...